به گزارش خبرگزاری مهر، مراسم “شب امجدیه” توسط بخارا با همکاری گروه هنربان و شرکت هنربان آپادانا به عنوان نهاد خصوصی فعال در عرصه فرهنگ و هنر به مناسبت هشتادمین سالگرد تأسیس ورزشگاه امجدیه روز شنبه در فرهنگسرای نیاوران برگزار شد.
باغ امجدالسلطنه تهران، جزو معدود باغ‌های عمومی در دوران پهلوی اول بوده که تفرج‌گاهی برای مردم در سطح شهر بشمار میرفته است. این موضوع شاید شالوده اصلی اهمیت فرهنگی این مجموعه در شهر تهران به عنوان نمادی ملی را تشکیل می‌دهد، زمینی که از ابتدای وجودش خواستگاه حضور مردم در جهت اهداف عمومی بوده است. اما در دهه‌های اخیر، ورزشگاه امجدیه به عنوان نخستین ورزشگاه پایتخت و قلب تپنده ورزشی تهران دچار بی مهری و انحراف از عملکردهای برنامه ریزی شده حرفه‌ای و در شأن این مجموعه شده است.
کمتر کسی تصور می‌کرد این ورزشگاه با آن شور و عشقی که در آن جریان داشت به یکباره اینگونه میزبان گرد رخوت و سکون گردد و هر روز خبری از تخریب، بازسازی و نوسازی پرخاطره ترین مکان تفریحی ورزشی مردم تهران در خیابان ورزنده در رسانه‌ها منتشر شود.
اما اکنون، قرار است با طراحی مفهومی- محتوایی و با باززنده سازی هویتی جانی دوباره بر کالبد این مکان شهری دمیده شده و نبض امجدیه، دوباره به شمارش آید.
مراسم شب امجدیه، با صحبت‌های علی دهباشی سردبیر مجله بخارا آغاز گردید و در ادامه احمد محیط طباطبایی از اهمیت و اعتبار امجدیه برای ورزش کشور گفته و به لزوم استفاده از آن با کاربری درخور و شأن تاریخی آن به عنوان موزه ورزش کشور صحبت کردد.
موضوعاتی نظیر اینکه امجدیه تبدیل به مکانی شود که خاطرات، دستاوردها و ارزش‌های تمامی اسطوره‌هایی که امجدیه آنها را پرورش داده است را به منصه بازدید مخاطب قرار دهد.
وی جایگاه امجدیه را فراتر از یک سالن ورزشی همچون سایر اماکن ورزشی دانست. او اشاره کرد که برخی رشته‌های ورزشی مانند شنا و بوکس پیوندی ناگسستنی با امجدیه دارند و بهتر است این امکان فراهم شود که این مسابقات همچنان در رده‌های مختلف در امجدیه برگزار و منجر به حضور مجدد و پرشور جوانان در این مجموعه شود. در ادامه امیر احتشام زاده ستاره تنیس روی میز ایران از خاطراتش از اولین دفعاتی که پا به امجدیه گذاشت و تلاش‌های ایشان در مسیر دشوار رسیدن به افتخارات جهانی گفت.
وی به مدت ۲۵ سال قهرمان ایران بود و ستاره‌ای تکرار نشدنی در ورزش کشور. صحبت‌های تقی عسگری پدر شیرجه ایران نشان از اهمیت استخر امجدیه داشت. وی که از شهر دیگری برای ورزش در استخر امجدیه به تهران آمده بود از حس نخستین باری که سکوی شیرجه ده متری امجدیه را دید یاد کرد و از اهمیت و اعتبار کسب اجازه برای شیرجه و شنا در استخر حرفه‌ای امجدیه گفت. برای خانم مهین کوره چیان امجدیه تنها یک ورزگاه نیست بلکه عشق است و این عشقی است کمیاب که مجال حضور ایشان و نسل نوجوان هم دوره‌هایشان را در امجدیه در کناره ستاره‌های زمانشان را انتقال می‌داد
حسین کلانی از مربیان و اساتیدی که وی را در راه اسطوره فوتبال شدن یاری کردند یاد کرد و از خاطراتش از بازی‌های تاریخی این ورزشگاه گفت.
به گفته منوچهر زندی، ورزشی‌نویس و دبیرکل سابق انجمن روزنامه‌نگاران و عکاسان ورزشی ایران، در کمتر شهری ورزشگاهی با چنین ویژگی‌های خاص در قلب آن یافت می‌شود. امجدیه خاطرات هفت نسل زندگی را در دل خود جای داده و ما موظف به حفظ آن هستیم. بی مهری به امجدیه توجه به بهره برداری صرفاً اقتصادی از این مکان فرهنگی، تخریب بخش‌های مختلف آن و علاقه سوداگران شهر برای تبدیل آن به مرکز تجاری از تهدیداتی است که وی به آنها اشاره کرد.
در ادامه مراسم فیلم بازی ایران برمه با گزارش زنده جهانگیر کوثری پخش شد و وی از اسطوره تکرار نشدنی گزارشگری ایران، عطا بهمنش یاد کرد و شیوه گزارش وی را بی نظیر دانست. در انتهای برنامه علی دهباشی از ضرورت ایجاد انجمن دوستداران امجدیه برای حفظ و نگهداری این بنای فاخر گفت و گروه هنربان را پشتیبان این اقدام فرهنگی دانست.
صاحب نظران امر، خواستار تأسیس “موزه امجدیه” در این مجموعه شدند و اشاره شد که امجدیه این قابلیت را دارد که مانند بسیاری از ورزشگاه‌های بزرگ در دنیا موزه‌ی اختصاصی خود را داشته باشد و تاکید شد که موزه امجدیه به هیچ وجه یک موزه ورزش نیست بلکه یک موزه ورزشی- اجتماعی است که مختص به رویدادهایی است که امجدیه در تاریخ خود ثبت کرده است. همچنین از مسئولین ورزشی کشور و گروه هنربان که با همیاری خود مانع تبدیل کاربری امجدیه به یک مجموعه تجاری شده اند که روح امجدیه در آن از بین رفته باشد، قدردانی شد.
ورزشگاه شهید شیرودی (امجدیه سابق) مجموعه‌ای ورزشی واقع در خیابان مفتح تهران است که تا پیش از ساخت ورزشگاه آزادی، نخستین و بزرگترین ورزشگاه فوتبال تهران و همچنین جایگاه برگزاری رویدادهای مهم ورزشی آسیا بود. نخستین طرح این زمین را نیکلای مارکوف و مهندس سعید با گنجایش ۲۵۰۰۰ نفر آماده کردند و در سال ۱۳۱۸ با برپایی اولین مسابقات فوتبال در این مکان، ورزشگاه رسماً گشایش یافت.
بزرگانی چون حسین کلانی، ناصر عظیمی، امیر احتشام زاده، خسرو امینی، علی قلم سیاه، مهین کوره چیان، احمد محیط طباطبایی، تقی عسگری، منوچهر زندی، جهانگیر کوثری، احمد مسجد جامعی و سایر پیشکسوتان و اهالی فرهنگ و ورزش به بیان خاطرات، نقدها، تبادل آرا و ارائه پیشنهادات در خصوص احیا این ورزشگاه پرداختند.
چقدر خوب، کاش دعوت عمومی میشد تا همه بتونند شرکت کنند و امیدواریم از این مراسم های خوب و فاخر بیشتر ببینیم. شب امجدیه یا شیرودی باید قبل تر از اینها اتفاق می افتاد ولی الان هم خالی از لطف نیست. حیف نتونستیم شرکت کنیم.