گردشگری، سیاحت یا توریسم به طور کلی به عنوان مسافرت تفریحی در نظر گرفته می‌شود. هر چند که در سالهای اخیر شامل هرگونه مسافرتی می‌شود که شخص به واسطه آن از محیط کار یا زندگی خود خارج شود. به کسی که گردشگری می‌کند گردشگر، سیاح یا توریست گفته می‌شود. واژه گردشگر از زمانی پدید آمد که افراد طبقه متوسط اقدام به مسافرت کردن نمودند. از زمانی که مردم توانایی مالی بیشتری پیدا کردند و عمرشان طولانی‌تر شد، این امر ممکن شد. اغلب گردشگرها بیش از هر چیز به آب و هوا، فرهنگ یا طبیعت مقصد خود علاقمند هستند. ثروتمندان همیشه به مناطق دوردست سفر کرده‌اند، البته نه به صورت اتفاقی، بلکه در نهایت به یک منظور خاص. به طور مثال برای دیدن ساختمان‌های معروف و آثار هنری، آموختن زبان‌های جدید و چشیدن غذاهای متفاوت. گردشگری سازمان‌یافته امروزه یک صنعت بسیار مهم در تمام جهان است.
کشور ایران با توجه به غنای تاریخی و فرهنگ دیرباز خود و در کنار اینها موقعیت استراتژیک بازرگانی خود که شاهراه ارتباطی شرق آسیا و اروپاست (همانطور که در قدیم نیز جاده ابریشم در پهنای کشورمان طول نهاده بوده است) همواره مقصد گردشگرانی خاص بوده است. با رجوع به متون تاریخی و بررسی آنها و با دقت در سفرنامه‌هایی که به جای مانده این امر مشخص می شود که آنچه از قرن نهم تا قرن چهاردهم میلادی وجود دارد، سیاحت مسلمانان است به ایران و از آنجا به خاور دور. جهانگردان مسلمان گزارش سفر خویش را در کتابهای جغرافیائی و یا در تحقیقات تاریخی و عقیدتی ارائه داده‌اند؛ و در این دوران خبری از رفت و آمد سیاحان اروپایی و مردمان غرب مسیحی نیست؛ و گویا آنان هیچ گونه‌ای علاقه‌ای به گردشگری نداشته‌اند. از قرن پانزدهم به بعد، بویژه در قرن هفدهم مشاهده می شود که جریان گردشگری به طور دقیق به عکس جریان یافته است. جهانگردان مهم را غربیان تشکیل می‌دهند که به سرزمینهای شرق روی آورده و گزارشهای گوناگونی از آداب، میراث فرهنگی، شیوه‌های حکومتی، اجناس و محصولات شهرهای اسلامی داده‌اند و خبری از جهانگردان مسلمان نیست و یا اگر رحله هائی وجود دارد، در محدوده سفر حج و از منطقه‌ای اسلامی به منطقه‌ای دیگر است. این امر در سده های اخیر نیز کاملا ملموس بوده است، سفر گردشگران اروپایی و حتی کشورهای دورتر مانند کشورهای آمریکایی به سرزمین های شرق – مخصوصا سرزمین های شروع تمدن بشری که در واقع عهد عتیق در آنجا آغاز گشت که شامل خاورمیانه باستانی، دوران کلاسیک حوضه دریای مدیترانه، چین و هند باستان است که مشخصا کشور ایران یکی از اعضای مهم این منطقه ی مصور شده است – و غنای فرهنگی این مناظق باعث شده است توریست های فرهنگی همواره جذب این مناطق گردند.
در این میان کشور ایران، به دلیل امنیت بالای خود نسبت به کشورهای منطقه، گرمی و مهمان نوازی مردمان ایران و مهمتر از همه اینها وجود چهار فصل در سال که باعث فراهم آمدن شرایط پذیرایی از توریست در تمام طول سال شده است، همواره یکی از انتخاب های اصلی گردشگران خارجی بوده است. در سالهای اخیر با توجه به هجمه بی سابقه تبلیغات رسانه ای علیه ایران و مناقصه هسته ای و توصیه اغلب کشورها به شهروندانشان مبنی بر لغو سفرهای ضروری به ایران، صنعت گردشگری خارجی را یکسویه و فقط به ارسال گردشگر و خروج ارز محدود کرده بود.
با توجه به رفع مناقصه هسته ای، آشتی جهانی دنیا و ایران، توصیه دولت ها به شهروندان بر سفر و حتی توصیه شهروندان به دوستان خود، ایران مجددا وارد صنعت توریست گشته و می توان از درآمد بینهایت پرسود این صنعت برای کشور سود برد.
شرکت هنربان آپادانا با همکاری با شرکت های گردشگری و مسافرتی، در نظر دارد تا با تجهیز این شرکتها به تکنولوژی روز دنیا در زمینه جذب توریست خارجی و همچنین طراحی تورهای فرهنگی و هنری برای این جهانگردان، نقش خود را در اعتلای گردشگری فرهنگی و هنری انجام داده و همچنین با معرفی فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی کشور به دنیا ضمن اشتغالزایی و درآمدزایی غیر نفتی، در این راه گردشگران را همیاری کند.
کشور ایران با توجه به غنای تاریخی و فرهنگ دیرباز خود و در کنار اینها موقعیت استراتژیک بازرگانی خود که شاهراه ارتباطی شرق آسیا و اروپاست (همانطور که در قدیم نیز جاده ابریشم در پهنای کشورمان طول نهاده بوده است) همواره مقصد گردشگرانی خاص بوده است. با رجوع به متون تاریخی و بررسی آنها و با دقت در سفرنامه‌هایی که به جای مانده این امر مشخص می شود که آنچه از قرن نهم تا قرن چهاردهم میلادی وجود دارد، سیاحت مسلمانان است به ایران و از آنجا به خاور دور. جهانگردان مسلمان گزارش سفر خویش را در کتابهای جغرافیائی و یا در تحقیقات تاریخی و عقیدتی ارائه داده‌اند؛ و در این دوران خبری از رفت و آمد سیاحان اروپایی و مردمان غرب مسیحی نیست؛ و گویا آنان هیچ گونه‌ای علاقه‌ای به گردشگری نداشته‌اند. از قرن پانزدهم به بعد، بویژه در قرن هفدهم مشاهده می شود که جریان گردشگری به طور دقیق به عکس جریان یافته است. جهانگردان مهم را غربیان تشکیل می‌دهند که به سرزمینهای شرق روی آورده و گزارشهای گوناگونی از آداب، میراث فرهنگی، شیوه‌های حکومتی، اجناس و محصولات شهرهای اسلامی داده‌اند و خبری از جهانگردان مسلمان نیست و یا اگر رحله هائی وجود دارد، در محدوده سفر حج و از منطقه‌ای اسلامی به منطقه‌ای دیگر است. این امر در سده های اخیر نیز کاملا ملموس بوده است، سفر گردشگران اروپایی و حتی کشورهای دورتر مانند کشورهای آمریکایی به سرزمین های شرق – مخصوصا سرزمین های شروع تمدن بشری که در واقع عهد عتیق در آنجا آغاز گشت که شامل خاورمیانه باستانی، دوران کلاسیک حوضه دریای مدیترانه، چین و هند باستان است که مشخصا کشور ایران یکی از اعضای مهم این منطقه ی مصور شده است – و غنای فرهنگی این مناظق باعث شده است توریست های فرهنگی همواره جذب این مناطق گردند.
در این میان کشور ایران، به دلیل امنیت بالای خود نسبت به کشورهای منطقه، گرمی و مهمان نوازی مردمان ایران و مهمتر از همه اینها وجود چهار فصل در سال که باعث فراهم آمدن شرایط پذیرایی از توریست در تمام طول سال شده است، همواره یکی از انتخاب های اصلی گردشگران خارجی بوده است. در سالهای اخیر با توجه به هجمه بی سابقه تبلیغات رسانه ای علیه ایران و مناقصه هسته ای و توصیه اغلب کشورها به شهروندانشان مبنی بر لغو سفرهای ضروری به ایران، صنعت گردشگری خارجی را یکسویه و فقط به ارسال گردشگر و خروج ارز محدود کرده بود.
با توجه به رفع مناقصه هسته ای، آشتی جهانی دنیا و ایران، توصیه دولت ها به شهروندان بر سفر و حتی توصیه شهروندان به دوستان خود، ایران مجددا وارد صنعت توریست گشته و می توان از درآمد بینهایت پرسود این صنعت برای کشور سود برد.
شرکت هنربان آپادانا با همکاری با شرکت های گردشگری و مسافرتی، در نظر دارد تا با تجهیز این شرکتها به تکنولوژی روز دنیا در زمینه جذب توریست خارجی و همچنین طراحی تورهای فرهنگی و هنری برای این جهانگردان، نقش خود را در اعتلای گردشگری فرهنگی و هنری انجام داده و همچنین با معرفی فرهنگ غنی ایرانی-اسلامی کشور به دنیا ضمن اشتغالزایی و درآمدزایی غیر نفتی، در این راه گردشگران را همیاری کند.
