پروژه «تیرآرت» به گفته دست اندرکارانش نخستین اقدام منسجم در راستای توسعه منابع و زیرساختهای لازم برای برگزاری یک آرتفر بینالمللی در تهران است.
در اوّلین نسخه «تیرآرت» که توسط هرمز همتیان موسس و مدیر مجموعه «زیرزمین دستان» و مریم مجد مدیریت می شود، نمایشگاهی با مشارکت ۱۰ گالری پایتخت با تمرکز روی هنرِ معاصر و پیشروی ایرانی برگزار شد.
گالری های «آب/انبار»، «اُ»، «اثر»، «اعتماد»، «اِیجی»، «خاک»، «دستان»، «شیرین»، «طراحان آزاد» و «محسن» ۱۰ گالری هستند که در اولین پروژه «تیرآرت» مشارکت داشتند. تیرآرت میزبان هفت نشست تخصصی درباره زوایای مختلف هنرهای تجسمی نیز بود که از پنجم تا نهم تیر ماه با موضوعات مختلف و با حضور کارشناسان داخلی و خارجی برگزار شد.
رویداد «تیرآرت» از ساعت ۱۴ تا ۲۰ روزهای پنجم تا نهم تیرماه در مجموعه «آوا سنتر» به آدرس خیابان اقدسیه، نبش خیابان فیروز بخش، پلاک ۷۵، طبقه هفتم میزبان علاقه مندان بود.
گالری آب انبار تمام فضای غرفه را به یک هنرمند اختصاص داده بود. سیراک ملکونیان با سبک ویژه خود فضای خاصی در غرفه به وجود آورده بود و آثار کمینهگرای او با خطوط و سطوح هندسی و کمترین میزان استفاده از رنگ بر روی دیوارها قرار گرفتند. در میان غرفه هم تابلوهای کوچکی روی میز چیده شد که دربرگیرنده طرحهای مرکبی ملکونیان بر روی دستمال کاغذی بودند.
گالری اُ هم فضای غرفه را به نمایش آثار نقاشی اختصاص داده بود. از امید بازماندگان دو تابلوی واقعگرا به نمایش درآمد که فضای داخلی خانه را همراه با آدمهای درون آن به نمایش میگذارد. تابلوی محمد خلیلی حجمهای بزرگ بتنی را در میان دریا نشان میدهد و از شیده تامی هم پرترهای دفرمه شده نمایش داده شد. طراحیهای امید مشکسار که با مرکب روی کاغذ شکل گرفتهاند با خطوط درهم پیچیده به نمایش لحظههایی از زندگی انسان پرداختهاند.
گالری اثر با آثاری از علیرضا آدمبکان، سمیرا علیخانزاده، محمدحسین عماد، وحید حکیم، الهه حیدری، جواد مدرسی و مجتبی تاجیک در تیرآرت حضور دشتند. وحید حکیم هنرمندی است که آثار خود را با آب مرکب روی مقوا به وجود میآورد و طرحهای هندسی ساده او بازنمایی کادرهایی است که در کتب کهن ایرانی به چشم میآیند و فرم آنها برای بینندگان کاملا آشناست. از سمیرا علیخانزاده تابلویی با ترکیب آینه، چاپ و مواد دیگر به نمایش درآمد که شامل مجموعهای از عکسهای خانوادگی اوست. اثری از مجموعه “۷۲ تن” علیرضا آدم بکان، اثری فیگوراتیو از الهه حیدری، تابلویی از مناظر شهری تهران اثر جواد مدرسی و یک صندلی که بر سطحی ساده نقاشی شده و اثری از مجتبی تاجیک است، مجموعه نقاشیهایی هستند که در غرفه گالری اثر قرار داشتند. علاوه بر اینها مجسمهای چوبی از سقف آویزان شده بود که اثری از محمدحسین عماد است.
گالری اعتماد تابلویی از روشنک امینالهی را نمایش داد که شخصیت اسطورهای کیکاووس را به شکل فانتزی با لکههای ضخیم رنگ بازسازی کرده است. از شهره مهران تابلویی از مجموعه “باد” به نمایش درآمد و از مهرداد محب علی تابلوی بزرگی با عنوان “ترافیک سنگین” به نمایش درآمد که انبوهی از آدم و ماشین را در فضای شهری نمایش میدهد. تابلویی از پرتره یک زن، اثر آفرین ساجدی است و از رعنا فرنود تابلویی انتزاعی به نمایش درآمد که از سطوح رنگی تشکیل شده است. تابلوی آبستره مصطفی دره باغی هم با ترکیب مواد روی بوم شکل گرفته است. اما اثر متفاوتی که در این غرفه دیده میشد متعلق به فرشید مثقالی بود. “ونگوگ و گوشش” نام این اثر حجمی است که با فرمهایی بسیار ساده شکل گرفته و کاملا یادآور نقاش مشهور هلندی است.
گالری AG به شکل تخصصی به نمایش عکس پرداخته بود. تصویری سیاه و سفید از یک مسابقه کشتی اثر علی زنجانی به نمایش درآمد و از پیمان هوشمندزاده عکسی از مجموعه “خشک” دیده میشد که پسربچهای را در حمام عمومی نشان میدهد. بهزاد جائز عکسی سیاه و سفید از مراسم عمامهگذاری ثبت کرده است و عباس کوثری پشت صحنه یک مراسم تعزیه را نمایش داده است.
در غرفه گالری خاک تعداد مجسمههایی که دیده میشد بیشتر از سایر گالریها بود. از بیتا فیاضی مجسمهای ساخته شده از سرامیک و چوب به نمایش درآمده بود که کودکی را بر روی یک صندلی با پایهای نامطمئن نمایش میدهد. بخشی از غرفه به آثار کامبیز صبری اختصاص یافته و دو مجسمه سفید برگرفته از معماری سنتی ایران در آن قرار داشت. مجسمه برنزی حامد رشتیان حجمی را نمایش میداد که انواع معماری با ریزهکاریهای زیاد در آن دیده میشود و از بیتا فیاضی مجسمه مردی سوار بر خروس به نمایش درآمده بود. نرگس هاشمی تنها نقاش این مجموعه است که آثار هندسی او با ریزهکاریهای بسیار ظریف و منظم شکل گرفته است.
اما گالری زیرزمین دستان مجموعه متنوعی را ارائه داده بود که هنرمندانی در سنین مختلف با آثاری متفاوت در آن حضور داشتند. در یک سو اثری دو لته از مجموعه “خاطرات انهدام” آیدین آغداشلو دیده میشد و در سویی دیگر پرترهای غریب و اکسپرسیو اثر فرخ مهدوی وجود داشت. مقداد لرپور صاحب تابلویی از طبیعت است که دریایی آرام را در فضایی خاکستری به نمایش میگذارد و از سهند حسامیان حجمی ساخته شده از استیل به نمایش درآمد که فرمهای هندسی آن برآمده از هندسه نقوش ایرانی است.
گالری شیرین هم با آثاری از هفت هنرمند در تیرآرت حضور داشتند. مردی سوار اسب روی زمینه آبی، اثری از مجموعه کارهای شناخته شده شهریار احمدی است که علاوه بر لباس و دستار و کتاب، رنگهای آن نیز مختصات ایرانی تابلو را نمایان میکند. از محسن فولادپور مجسمهای سرامیکی به نمایش درآمد که زن و مردی ایرانی را با پوشش شهری متعلق به چند دهه قبل نشان میداد. دو تابلو اثر حمیدرضا اندرز به سادگی نشان دهنده درختی است که بر زمینهای خالی قرار گرفته است و از فرناز ربیعیجاه دو اثر حجمی به نمایش درآمد که با موادی مانند گل، تنه درخت و ابزار الکترونیک به وجود آمدهاند. سپهر بختیار، آزاده رزاقدوست، وحید چمانی و محمد طباطبایی هنرمندانی دیگری هستند که آثار آنها در غرفه گالری شیرین به نمایش درآمده بود.
در گالری طراحان آزاد نقاشی “میز” اثر معصومه مظفری در کنار تابلویی از لیلی درخشانی دیده میشد و از سمیرا اسکندرفر تابلویی از مجموعه “دوتاییها” به نمایش درآمده بود. منظرهای غیرعادی با بنایی در میان دریا اثر حامد صحیحی است و غزال رادپی اشکالی مانند درخت، خورشید و خانه را با حکاکی روی آلومینیوم به وجود آورده بود.
در گالری محسن عکسی از مهرداد افسری به نمایش درآمد که درختانی خشک را با سایه آنها در آب نشان میدهد. از سارا عباسیان تابلوهایی به نمایش درآمد که با مداد روی کاغذ کشیده شدهاند و انسانهایی ترکیب شده با حشرات را به تصویر کشیدهاند. چند عکس از گوهر دشتی از مجموعه “خانه” به نمایش درآمد و تابلویی از بهرنگ صمدزادگان که با آبرنگ روی کاغذ کار شده است با جزییات فراوان، فضایی غریب را ایجاد کرده است. تنها اثر حجمی که در این گالری قرار داشت اثر مجتبی امینی با نام “مرگ سرخ” است.
گالری پروژههای آران هم با چیدمانی از هادی علیجانی در تیرآرت حضور داشت. این اثر شامل مجسمه زن و مردی دوخته شده با پارچه است که در فضایی با لوازم و اشیای واقعی قرار گرفتهاند.
علاوه بر این حضور گالریهایی با سابقه فعالیت متفاوت یکی دیگر از نکات جالب توجه در این رویداد است. گالری اثر که در سال ۱۳۷۸ تاسیس شده قدیمیترین گالری حاضر در تیرآرت است و پس از آن گالریهای خاک (۱۳۸۱)، طراحان آزاد (۱۳۸۱) و اعتماد (۱۳۸۲) قرار دارند. جدیدترین گالریهای این مجموعه نیز آب/انبار، اُ و اِیجی هستند که در سال ۱۳۹۳ تاسیس شدهاند.
رویداد تیرآرت با تمرکز بر هنر معاصر و پیشروی ایرانی شکل گرفته و هر کدام از گالریهای شرکت کننده تلاش کردهاند بخشی از هنر امروز ایران را به مخاطبان معرفی کنند. رویکردهای خاص هر کدام از گالریها در همکاری با هنرمندانی که آثار آنها دربرگیرنده رویکردها، ابزار و نحوه بیانی متفاوت است، در رویداد تیرآرت به خوبی قابل مشاهده است. کنار هم قرار گرفتن گالریهایی با سلایق متفاوت این امکان را به مخاطب میدهد تا در فضایی یکپارچه با گرایشهای هنری امروز ایران آشنا شود و امکان بررسی و مقایسه آنها را پیدا کند.
سرویس تجسمی هنرآنلاین، ۱۳۹۷/۰۴/۰۹
Hi to all, the contents existing at this web site are really remarkable for people
experience, well, keep up the nice work fellows.